W ramach wstępu chciałbym powiedzieć, że nie będzie to typowa, dokładniejsza recenzja repliki, a bardziej jej opis i wrażenia użytkowania z perspektywy osoby, która ze „snajperkami” nie miała do czynienia. Będzie to wpis zatwardziałego i upartego AEGowca, który dostał do rąk stockową, sprężynową replikę ASG o prędkości wylotowej typowego szturmiaka na polu walki. Jak to działa, jakie może mieć zastosowania, jaki to ma potencjał? Spróbujemy to ustalić w tym tekście. Oto replika karabinu wyborowego SA-S03 CORE.

Jak to się mówi – trening czyni mistrza. Ale żeby tak w airsofcie? Przecież to tylko bieganie po lesie i strzelanie do kolegów z karabinów na kulki. Z reszta, większość roboty i tak spełnia obecnie niekończący się wyścig zbrojeń i wszechobecny w terenie Pay2Win. Otóż cytując klasyka – nic bardziej mylnego. Odpowiednie umiejętności z zakresu taktyki, obsługi repliki ASG i koordynowanych działań ze swoją drużyną są często magicznym kluczem do zwycięstwa. Nie biorą się one jednak znikąd. Warto je więc formować i szlifować również poza regularnymi strzelankami np. podczas wewnętrznych drużynowych treningów. Nie macie pomysłu czym się na nich zająć? Spokojnie, przychodzę do Was z pomocą.

Podczas gier dłuższych niż standardowa kilkugodzinna strzelanka typu „my-tu-wy-tam” można zauważyć pewne niepokojące zjawisko. Jest to tabun ludzi wypoczywających na respie, który praktycznie nie zmienił swojej pozycji od 2 godzin. Tworzą go gracze ciągle zapowiadający że zaraz wyruszą, ale czekają na kolegę/muszą odpocząć/coś się zepsuło w replice. Takie widoki zaobserwujemy najczęściej w okolicach godziny 15-stej lub 16-stej. Są to godziny, w których dawno by się już było po niedzielnym obiadku z rodziną. Dlaczego tak się dzieje?

Czasami mówi się, że airsoft to takie gry FPS na żywo. Jedną z rzeczy, której może brakować podczas typowych, niedzielnych rozgrywek ASG, a która dla graczy stanowi chleb powszedni, jest stosowanie środków pozoracji pola walki (więcej o zasadach BHP przy ich stosowaniu przeczytacie tutaj). Brak huków, wybuchów, dymu, które nie tylko budują klimat, ale także i dają sporą przewagę taktyczną. Ich użycie jako zasłony dymnej dla oddziału nacierającego na przeciwnika, czy też czyszczenie granatem rozpryskowym wzgórza lub pomieszczenia w budynku, może przeważyć szalę zwycięstwa. Brzmi fajnie, prawda? Wbrew pozorom, nie jest to wcale tak trudno osiągalne w airsofcie. W zależności od zasad rozgrywki można korzystać zarówno z pirotechniki, jak i rozwiązań opartych na mechanizmach gazowych.

Kalendarzowa wiosna już za nami, więc sezon airsosftowy (chociaż tak naprawdę to kończy on się kiedykolwiek? ;)) rusza pełną parą. Do lasów i budynków powróci wielu graczy, prawdopodobnie pojawi się także wiele nowych twarzy, które zachęcone wiosennymi promocjami w sklepach, postanowiły dać szansę nowemu, interesującemu hobby. I bardzo dobrze!

Airsoft opiera się w głównej mierze na niesamowitym klimacie. Jego clou to oporządzenie i umundurowanie, realistyczne repliki siejące kompozytem i sposób działań zbliżony do tego z działań militarnych. Na uwagę zasługują też, pojawiające się coraz częściej środki pozoracji pola walki. Te ostatnie są bardzo fajne, ba, mogą nawet przechylić szalę zwycięstwa w odpowiednią stronę, kiedy zostaną umiejętnie użyte. Należy jednak pamiętać o zachowaniu odpowiednich zasad bezpieczeństwa. I to właśnie o nich dzisiaj porozmawiamy.